به گزارش «قاصدنیوز»، امروز 22 خرداد سالروز وفات حمید سبزواری پدر شعر انقلاب است.
حسین آقاممتحنی(حمید سبزواری) در سال 1304 در سبزوار به دنیا آمد. پدرش پیشه‌ور ساده‌ای و جدش شاعری مردمی بود که «مجرم» تخلص می‌کرد. مرحوم "تجلی سبزواری" پسردایی پدر وی ازجمله شاعران توانا بود. پدربزرگ و همچنین پدرش حتی باوجود نابیناشدن شعر میگفتند.
قبل از رفتن به مدرسه در خانه نزد مادرش قرآن را آموخت. در سال 1311 به مدرسه رفت و در مدرسه شیخ حسن داورزنی به تحصیل مشغول شد. علاوه بر آن مطالعات خارج از درس نیز داشت و نزد میرزا حبیب جوینی، جامع المقدمات را خواند و مدتی نزد روحانی دیگری با نام محمدعلی محمدی درس خواند.
14ساله بود که سرودن شعر را آغاز کرد. در آن سنین از روی کنجکاوی به احزاب و گروه‌های سیاسی مختلف سر می‌زد تا با نظرات آن‌ها آشنا شود. در این دوران شعرهای خود را در دفتری بنام "فریاد نامه" مینوشت که بیشتر اشعار آن مرتبط با جریان‌های سال 1320 و ورود متفقین به ایران و مشکلات اقتصادی و معیشتی، اجتماعی بود. شعرهایش را در کتابفروشی "خسروی" چاپ می‌کرد و میفروخت و قصد داشت این کار را در تهران نیز انجام دهد اما این امر صورت نگرفت.
سپس به استخدام آموزش‌وپرورش سبزوار در آمد. طولی نکشید که به خاطر انتشار مخفیانه اشعار سیاسی، او را از معلمی عزل کردند. در سال 1331 ازدواج کرد. پس از کودتای 28 مرداد 1332 تحت تعقیب قرار گرفت و مدتی متواری بود و مدتی را در اسفراین مخفی شد. ولی پس از مدتی خود را به شهربانی سبزوار معرفی کرد و 4سال در وضعیت تعلیق طی کرد تا سرانجام تبرئه شد. مدتی در شرکتی که سنگ معدن استخراج می‌کرد در اطراف سبزوار و شاهرود کار کرد و مدتی نیز حمامی را در سبزوار راه انداخت. همچنین در یک فاصله زمانی در بانک بازرگانی مشغول کار شد و سپس در سال 1349 به تهران منتقل و در شعبه‌های مختلف، در روابط عمومی و نشریه داخلی آن بانک مشغول کار شد.
بعد از انقلاب، ضمن کار در بانک، برای انقلاب شعر و شعار می‌ساخت که در راهپیمایی‌ها و نماز جمعه خوانده می‌شد. بعدها احساس کرد که باید کاملاً در خدمت انقلاب باشد و در طریق شعر و سرود انقلابی حرکت کند. به این دلیل خود را بازنشسته کرد و به صداوسیما رفت و از آن زمان در شورای شعر مشغول خدمت می‌باشد.
اولین دیدار او با آیت‌الله خامنه‌ای پیش از انقلاب و در جلسات شعری بود که در منزل حمید تشکیل می‌شد، برخی افراد مثل "محمود شاهرخی" ، مرحوم "اوستا" ، مرحوم "سپیده کاشانی"، "حسین لاهوتی"، "مشفق کاشانی" و... همیشه در این انجمن ادبی حضور داشتند. این جلسات تا بعد از انقلاب ادامه داشت.
اشعار مختلف حماسی و عرفانی اعم از قصیده، غزل، دوبیتی، رباعی و شعر نو را سروده است. اما اشعار وی بیشتر در قالب قصیده و به پیروی از سبک خراسانی است و به این سبک تعلق‌خاطر خاصی. وی میگوید: «هیچ‌گاه شعر بیهوده نگفتم و هنرم را در راهی صرف نکردم که پشیمان باشم».
" این بانگ آزادی است کز خاوران خیزد" ، "خمینی ای امام" ، "برخیزید ای شهیدان راه خدا" ، "ای شهیدان راه خدایی"، "این پیروزی خجسته باد این پیروزی"، "آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو" ازجمله سروده‌های اوست که توسط هنرمندان انقلابی اجرا شده است.
ازجمله کتاب‌های او عبارت‌اند از: "سرود درد" (مجموعه شعر پیش از انقلاب از 1336، تا 1357که با مقدمه آیت‌الله خامنه‌ای منتشر شده است و تنها کتابی است که ایشان بر آن مقدمه نوشته است.)، "سرود سپیده" (مجموعه شعر پس از انقلاب از 1357، تا 1367)، "سرودی دیگر" (142 قطعه شعر از 1366، به بعد)، "به رنگ آمده دشمن" (مثنوی 56 بیتی از سال 1367، به بعد)، "کاروان سپیده" (26 قطعه شعر)، "یاد یاران" (مثنوی بلند در رثای شهید "سید محمدتقی رضوی")، "گزیده ادبیات معاصر" (34 قطعه شعر سبزواری در بخش 35 این مجموعه)، "حال اهل درد" (زندگینامه و گزیدهای از اشعار)
وی در سال 1370 بهعنوان کارمند نمونه کشور انتخاب شد. در همین سال مدال درجه‌یک "فرهنگ و هنر" در رشته ادبیات را دریافت کرد. کتاب شعر "سرود درد" بهعنوان کتاب سال در 1375 انتخاب شد. همچنین حائز عنوان چهره ماندگار شعر و ادبیات کشور در سومین دوره از همایش چهرههای ماندگار در سال 1382 شد.
سرانجام پس از طی دوران نقاهت، 22 خرداد 1395 دار فانی را وداع گفت و در بوستان جانبازان سبزوار به خاک سپرده شد.
رهبر معظم انقلاب در پیام خود به مناسبت درگذشت او آورده است: "با دریغ و تأسف خبر درگذشت شاعر نامدار معاصر جناب آقای ممتحنی معروف به حمید سبزواری را دریافت کردم. این نام ماندگار و پر افتخار، یادآور تلاش ارزنده‌ی هنرمندی سخت‌کوش و شجاع در پشتیبانی از انقلاب در عرصه‌ی شعر و ادب است. حمید سبزواری، صریح و ثابت‌قدم و موقع‌شناس، هنر والا و فاخر خود را به خدمت گرفت تا انقلاب اسلامی و نظام برآمده از آن را از جنبه‌ی اثرگذار شعر روان و جذّاب، تغذیه و تأمین کند. سرودها و منظومه‌های بلند و غزل‌ها و قصیده‌های خوش‌ساخت و پر مضمون او، ثروت ادبیِ درخوری را تقدیم انقلاب کرد. با انقلاب زیست و برای اسلام و انقلاب سرود و وفادارانه در کنار انقلاب ماند. رحمت و رضوان خدا نصیب او باد."
